15 kwietnia 2016 #Piaskiemwraka - oficjalnie na na start ! ! !

Autor: -
Wszystko wskazuje na to, że teraz to już nie ma odwrotu... Wyjaśniło się też, po co całe to zamieszanie, a raczej dla kogo. 
Startujemy razem i choć w samym maratonie nie będziemy ze sobą rywalizować, bo najważniejsze to dobiec, to jednak postanowiliśmy wprowadzić mały pierwiastek rywalizacji do całego show. 


Wybraliśmy dwa marzenia i dwoje Marzycieli na których marzenia będziemy zbierać przed i w trakcie maratonu. Ja nieco więcej, na plac zabaw dla Lenki, Emilia też sporo, na lunetę dla Mateusza. 


Razem będziemy trenować, razem pokazywać jak nam idzie i razem zbierać na spełnienie marzeń. Sposób jest prosty i doskonale zanany z marszu "Piaskiem w raka", czyli poprzez portal siepomaga.pl. 

Tutaj skarbonka Emilii:


A tutaj moja:


Ale, że rywalizacja musi być, to zobaczymy kto wcześniej dorobi się czerwonej kokardki na swojej skarbonce. To nasz wymarzony symbol oznaczający, że zebraliśmy całą potrzebną kwotę. Będziemy Was zachęcać, chwalić się osiągnięciami, pokazywać nowe stroje i zdjęcia gdzie biegamy. 
Mamy nadzieję, że razem uda nam się spełnić te dwa marzenia i sprawić by kolejna dwójka dzieciaków uwierzyła, że marzenia się spełniają!

Mamy nadzieję, że będziecie tam z nami, fizycznie i myślami...

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

1 stycznia 2015 #piaskiemwraka - dzień siódmy - półmetek

Autor: -
Obraz
Z Nowym Rokiem nowym krokiem w kierunku Łeby, a tam ok 260km wędrówki Rafała i półmetek akcji Piaskiem w Raka. Poniższa mapa nie jest niestety odzwierciedleniem trasy Rafała, który szedł tradycyjnie brzegiem morza... Dziś pobudka była o tyle ciężka, że po nocy sylwestrowej a co za tym idzie małej ilości snu. Koledzy z patrolem musieli chronić Rafała i jego namiot przed wzmagającym się wiatrem, ale jak fale zaczęły się niebezpiecznie zbliżać do obozowiska trzeba było ruszyć w dalszą drogę... Po wspólnych zdjęciach Rafał poszedł dalej. Przed nim dziś ok 40 km aż do Łeby... Trasa wyjątkowo samotna, bo przez Słowiński Park Narodowy i ciężki bo na przeciw szalejącego wiatru... W tym samym czasie razem z Marceliną nie mogłyśmy usiedzieć w Trójmieście i wybrałyśmy się w podróż noworoczną - w poszukiwaniu Rafała wędrowniczka... Droga wesoła, ale nie lekka. Najpierw wzięłyśmy Jezioro Łebsko za Bałtyk i ubolewałyśmy nad fatalnym stanem polskiego wybrzeża :) ...
Czytaj więcej

14 października 2019 #Piaskiemwraka - Pomaganie łatwe nie jest...

Autor: -
Obraz
Pomaganie to trudna rzecz… Będzie o zbiórkach na Facbooku i nieco dużej, więc być może nie do końca ciekawie dla każdego.   Jednak widzę coraz większe zainteresowanie zbiórkami, które uruchamiane są poprzez narzędzie na FB. To co też rzuca mi się często w oczy, to fakt, że kończą się one niejednokrotnie rezultatem poniżej zakładanej początkowo kwoty.   Nie uważam się za ewangelizatora, a tym bardziej za super specjalistę w temacie, ale mam pewne doświadczenia i wnioski z obserwacji w tym zakresie, więc może niektórym z Was coś to podpowie.   Po pierwsze, nie piszę o zbiórkach prowadzonych przez „celebrytów”, bo tam siła jest zupełnie inna. Nie piszę też o zbiórkach w które ktoś się wstrzelił - tak jak pamiętna puszka po śmierci ŚP. Prezydenta Adamowicza. Po drugie, poniższe w większości dotyczy zbiorek, które organizowane są z okazji urodzin, choć do innych też można to jak najbardziej stosować.   Od lat wyznaję coś takiego jak ekonomia wdzięc...
Czytaj więcej

9 stycznia 2015 #piaskiemwraka - podziękowanie z ciepłego fotela...

Autor: -
#piaskiemwraka - no to wracam do żywych... Żywych na blogu rzecz jasna.  Wszystko co działo się po drodze już zostało skrupulatnie napisane, więc nie będę tego powielał. Być może opiszę część trasy swoimi oczami i tym jak to odbierałem oraz jak wspominam siedząc w cieple i wygodnym fotelu. Jeśli ktoś będzie miał wtedy jeszcze ochotę nieco o tym poczytać, to zajrzy, jeśli nie, usunie powiadomienia i zapomni o sprawie.  Teraz piszę jedynie by wszystkim podziękować. Przede wszystkim Wolontariuszom, bo bez nich nie byłoby Fundacji, nie byłoby całego projektu i nigdy w życiu nie udałoby się całości tak przygotować, nagłośnić i sprawnie przeprowadzić.  Przygotowania były naprawdę intensywne. Na tyle, że nie mogłem się doczekać by w końcu wyruszyć. Później już tylko szedłem i niewiele miałem na głowie. Tutaj jednak działała grupa fantastycznych ludzi, którzy sprawdzają się nie tylko jako super Wolontariusze, ale także jako zgrany, sprawny i efektywny zespół.  ...
Czytaj więcej