Piaskiem w raka - historia pewnego spaceru

Wszyscy dokładnie wiemy, że dobre odżywianie to w treningu podstawa. Gdy się pracuje, popołudniami działa społecznie, a w nielicznych wolnych chwilach korzysta z hobby i trenuje, ciężko zapanować nad dyscypliną posiłków. Szczególnie, gdy tak jak teraz dość intensywnie trenujemy i to co ma nam dodawać energii jest dość istotną sprawą.  Mamy szczęście, bo cała akcja spodobała się firmie LightBox , która jest chyba największą i najbardziej znaną marką oferującą zdrowy katering z dostawą. Stwierdzili, że chętnie nas wesprą w wysiłkach i zapewnią dobre, zdrowe wsparcie żywieniowe. Co więcej, dodatkowo nas zmotywowali, bo obiecali, że jeśli ukończymy maraton, wesprą spełnienie kolejnych dziecięcych marzeń. Brawo Oni! Podpowiedzą nam także w jaki sposób dobierać dietę, co jest ważne w żywieniu i na co zwracać uwagę. Dla takich amatorów jak my, to nieoceniona pomoc. Na pewno się tą wiedzą z Wami podzielimy.  Kolejny dowód na to, że warto się starać i robić dobre rzeczy, bo takie działania

Wszystko wskazuje na to, że teraz to już nie ma odwrotu... Wyjaśniło się też, po co całe to zamieszanie, a raczej dla kogo.  Startujemy razem i choć w samym maratonie nie będziemy ze sobą rywalizować, bo najważniejsze to dobiec, to jednak postanowiliśmy wprowadzić mały pierwiastek rywalizacji do całego show.  Wybraliśmy dwa marzenia i dwoje Marzycieli na których marzenia będziemy zbierać przed i w trakcie maratonu. Ja nieco więcej, na plac zabaw dla Lenki, Emilia też sporo, na lunetę dla Mateusza.  Razem będziemy trenować, razem pokazywać jak nam idzie i razem zbierać na spełnienie marzeń. Sposób jest prosty i doskonale zanany z marszu "Piaskiem w raka", czyli poprzez portal siepomaga.pl.  Tutaj skarbonka Emilii:   Emilia zbiera na marzenie Mateusza o Lunecie A tutaj moja: Rafał zbiera na wymarzony plac zabaw dla Lenki Ale, że rywalizacja musi być, to zobaczymy kto wcześniej dorobi się czerwonej kokardki na swojej skarbonce. To nasz

Nie chciałbym wyjść na dyletanta "lekce sobie ważącego" istotność treningów w całym tym przygotowaniu do tego "królewskiego" dystansu, ale myślałem, że będzie gorzej i że stanowić będzie to większy wysiłek.  Chciałbym być dobrze zrozumiany - nie twierdzę, że jest łatwo, ale przekonuję się, że oportunizm związany z decyzją, tkwi jedynie w naszej głowie, a nie możliwościach organizmu. Kiedy zrobi się pierwszy krok i mózg oraz ciało pogodzą się z myślą, że nie ma odwrotu i ten kretyn co sobie wymyślił start, jednak nie odpuści, w dziwny sposób przestawiają się na działanie i zaczynają wykonywać to, czego się od nich wymaga. Być może wynika to z mojego charakteru i faktu, że nie odpuszczam, gdy już się na coś zdecyduję, ale wiem z rozmów i opisów umieszczanych na różnych blogach, że inni też tak mają.  Piszę to, bo w wielu miejscach możemy przeczytać opisy jak się przygotowywać, jakie to ważne, jak dużo trzeba trenować i jak to robić najbardziej profesjonalnie, by